Ragnar Lothbrok Hij was de zoon van koning Sigurd van Zweden en broer van koning Gottfried van Denemarken. De bijnaam is te danken aan het feit dat Ragnar een leren broek droeg die gemaakt was door zijn vrouw Lagertha, gezien het geluk. Vanaf zijn jeugd nam Ragnar deel aan vele oorlogscampagnes en verwierf hij het gezag van de grote "zeekoning". Hij was de klassieke Viking-avonturier. Een man van adellijke afkomst, hij bereikte alles alleen - dankzij militaire vaardigheden en persoonlijke moed. Na in oorlogscampagnes enorme rijkdom te hebben gewonnen, heeft Ragnar zijn eigen koninkrijk gesticht, waarbij hij een deel van het Deense en Zweedse land onder zijn controle heeft genomen. Hij bleef echter een rover in hart en nieren.

King Sami, Legends, kon met beren praten (Karhu). Koning Sami verraste hun vijanden en zelfs als ze niet bang waren voor de veroorzaakte initialen, was dat genoeg om hun vijanden van hun stuk te brengen.
De King Sami-cultuur negeert beide omdat ze de Vikingen kennen en uit nog hardere landen kwamen, niet alleen dat, ze zijn een landmacht, geen zeemacht, dus als ze correct worden gebruikt, kunnen hun troepen gemakkelijk het tij tegen de Vikingen-troepen keren.
Koning Sami kon op het land onoverwinnelijk zijn, maar niet op zee, maar het Sami-volk kon vertakt handel drijven, en dit gaf hen het voordeel onoverwinnelijk te zijn in hun eigen land.

Gorm de Oude. Hij was een Deense Viking, lid van de "Grand Army"-campagne waarin hij grote bekendheid verwierf. De Viking van niet-beroemde afkomst, die was gestegen door zijn intelligentie en militaire talenten, was een pragmatische en voorzichtige man. Als gevolg hiervan werd hij koning en gaf hij geërfde macht. De bijnaam "Old" werd hem door moderne historici gegeven om zich te onderscheiden van de andere koning van East Anglia, Guthrum.

Knut Sweynsson.  De grootste Vikingkoning in de geschiedenis, die bijna heel Scandinavië verenigde. Op het hoogtepunt van zijn macht was zijn land niet onderdoen voor het Heilige Roomse Rijk. Hij creëerde ook tingled - een ploeg van de edelste families, de Stichting van de ridderlijkheid. Knut Great wordt meestal aangeduid als de wijze en succesvolle heerser van Engeland, ondanks bigamie en verschillende wreedheden. Hoogstwaarschijnlijk is dit te wijten aan het feit dat de informatie over die tijd voornamelijk werd verkregen uit schriftelijke bronnen van vertegenwoordigers van de kerk, met wie Knut altijd een goede relatie had.

Sweyn Gaffelbaard Hij was de eerste Vikingkoning op de Britse troon. Het is daar - vanwege de speciale manier van het knippen van de baard en snor - kreeg hij de bijnaam HARKBEARD. Sven was een typische Viking-krijger, hij werd gedoopt tot het christendom, hoewel het feit van de doop Sven puur formeel behandelde, nog steeds aanbiddende heidense goden, en op cruciale momenten bracht hij hen genereuze offers.

Sigurdslang in het oog. Sigurd was de vierde zoon van Aslaug en Ragnar. De bijnaam kreeg hij voor een speciaal teken in zijn oog (ring rond de pupil). Het was het merkteken van Ouroboros, de mythologische slang van de Vikingen. Hij was de favoriet van Ragnar. Hij was een dappere krijger en werd beroemd als een ijverige landeigenaar en een goede huisvader. Samen met zijn broers nam hij ook wraak voor zijn vader. Bij zijn terugkeer uit Engeland kreeg Sigurd ruzie met koning Ernulf en werd gedood in een moorddadige botsing.

Earl Haraldson was de lokale Vikingkoning van Kattegat vóór Ragnar Lothbrok. Hij raakte verwikkeld in een strijd om macht en glorie met zijn opvolger voor zijn dood.

Visbur of Wisbur.  Visburr regeerde na zijn vader Vanlande. Hij trouwde met de dochter van Audi Rich en gaf haar een losgeld - drie grote werven en een gouden munt. Ze hadden twee zonen - Gisl en Andur. Maar Visburr verliet haar en trouwde met een andere vrouw, en ze keerde terug naar de vader met haar zonen. Visburr had ook een zoon genaamd Domalde. Domalde's stiefmoeder zei hem ongeluk te toveren. Toen Visburs zonen twaalf en dertien jaar oud waren, kwamen ze naar Domalde en eisten het losgeld van hun moeder. Maar hij weigerde te betalen. Toen zeiden ze dat de gouden munt van hun moeder de dood zou betekenen voor de beste man in zijn soort, en gingen naar huis. Ze wendden zich opnieuw tot de tovenares en vroegen haar om het zo te maken dat ze hun vader konden doden. En de heks Hulda zei dat ze niet alleen dat zou doen, maar ook dat voortaan de moord op een bloedverwant voor altijd zou plaatsvinden in het huis van de Ynglings. Ze gingen akkoord. Toen verzamelden ze de mensen, omsingelden 's nachts het huis van Visburr en verbrandden hem in het huis.  

Sveigder of Sveider.  Sveider begon te regeren na zijn vader Fjolner. Hij zwoer de huisvesting van de goden en de oude Odin te vinden. Zelf reisde hij de hele wereld over. Die reis duurde vijf jaar. Daarna keerde hij terug naar Zweden en woonde een tijdje thuis. Hij trouwde met een vrouw genaamd Vana. Hun zoon was Vanlande. Sveider ging opnieuw op zoek naar de huisvesting van de goden. In het oosten van Zweden is er een groot landgoed genaamd "By the Stone". Er is een steen zo groot als een huis. Op een avond na zonsondergang, toen Sveider van het feest naar zijn slaapkamer liep, keek hij naar de steen en zag een dwerg ernaast zitten. Sveider en zijn mannen waren erg dronken. Ze renden naar de steen. De dwerg stond in de deuropening en riep Sveider en bood aan om binnen te komen als hij Odin wilde ontmoeten. Swagger ging de steen binnen, hij sloot zich onmiddellijk en Sveider ging er nooit meer uit.    

Harald Sigurdsson,  Hij was statig en knap, met blond haar, een baard en een lange snor. Een van zijn wenkbrauwen was iets hoger dan de andere. Harald was een krachtige en stevige heerser, sterk van geest; iedereen zei dat er geen heerser in de noordelijke landen was die hem evenaarde in de redelijkheid van beslissingen en wijsheid van het gegeven advies. Hij was een groot en moedig strijder. De koning had grote kracht en hanteerde wapens handiger dan alle andere. Hij behaalde een reeks overwinningen op de Denen en Zweden. Hij zorgde voor de ontwikkeling van handel en ambachten, stichtte Oslo en vestigde uiteindelijk het christendom in Noorwegen. Hij was de "laatste Viking", wiens leven lijkt op een avontuurlijke roman. Hij was een zeer efficiënte koning, maar de passie voor de reis was zijn sterkste. 

Hij was machtiger en sterker dan iedereen, erg knap, diep van geest, wijs en moedig. Harald deed een gelofte om zijn haar niet te knippen of te kammen voordat hij eigenaar was van heel Noorwegen met belastingen en macht erover. Na de overwinning riep Harald zichzelf uit tot koning van Verenigd Noorwegen, knipte hij zijn haar en kreeg hij de bijnaam waaronder hij algemeen bekend staat: Fairhair. De eerste Scandinavische koning, te vergelijken met de koningen van West-Europa. Dus organiseerde hij een volwaardig belastingstelsel, dat er trouwens voor zorgde dat de ontevreden Noren massaal naar IJsland vluchtten. 

Erik Thorvaldsson,  Erik  Rood is een van de beroemdste Vikingen. Hij stond bekend om zijn wilde karakter, rode haar en onstuitbare verlangen om nieuwe landen te verkennen. Over het algemeen kunnen we zeggen dat Eric de perfecte Viking is in de vorm die we hen vertegenwoordigen - een woeste wilde, bekwame krijger, verstokte heidense en dappere zeevaarder. En zonder hem zou de geschiedenis van de Vikingen niet zo interessant zijn.

King Harald Greycloak (Harald grijze jas)  Volgens één versie kreeg Harald II zijn bijnaam Grijze Jas omdat hij zijn vriend IJslandse koopman, die naar Hardanger zeilde, hielp om al zijn goederen te verkopen - schapenvachten, die aanvankelijk zeer slecht werden verkocht. In aanwezigheid van zijn volk kocht Harald II één huid, de anderen volgden het voorbeeld van de koning en de goederen werden zeer snel verkocht. En de eminente dealer kreeg voortaan een naam waarmee hij de geschiedenis in ging.

Haakon Haraldsson,  Hakon liet de herinnering aan zichzelf achter als een vastberaden maar humane heerser die om de wet gaf en ernaar streefde orde en vrede in zijn land te vestigen. Hakon was nuchter van geest en wist zijn eigen ambities los te laten om het gewenste resultaat te behalen. Haakon was natuurlijk een christen en wilde een nieuw geloof naar zijn land brengen. Toen echter bleek dat de meeste van zijn mensen het niet eens waren met het nieuwe geloof, keerde hij onmiddellijk terug naar de oude cultus. De bijnaam "Goed" zegt iets, en weinig heersers zijn erin geslaagd om onder die naam de geschiedenis in te gaan, en de Haakon kreeg het vroeg genoeg. De traditie schrijft hem de glorie toe van de schepper van de wetten en de dappere verdediger van zijn geboorteland.